Στην ΚατεÏίνη η Σώτη ΤÏιανταφÏλλου – παÏουσίασε το βιβλίο της «Σπάνιες Γαίες»

Στην Κατερίνη βρÎθηκε το βράδυ της Παρασκευής η γνωστή συγγραφÎας ΣÏŽτη ΤριανταφÏλλου, παρουσιάζοντας το δÎκατο μυθιστÏŒρημα της «Σπάνιες Γαίες», στην αίθουσα ΤÎχνης και ΛÏŒγου του βιβλιοπωλείου «Μάτι». ÎŒπως είπε η ίδια, το βιβλίο περιγράφει την Σοβιετική Ένωση στη δεκαετία του ΄30, «δεν καταγγÎλλει, περιγράφει της συγκρÏŒτηση αυτής της καινοÏριας κοινωνίας».
Το μυθιστÏŒρημα εκτυλίσσεται γÏρω απÏŒ τη ζωή του ΠραβιÎν ΣεργκÎγεβιτς Μακάρεφ, που γεννήθηκε στο Μουρμάνσκ, στη βορειοδυτική Ρωσία, δÎκα χρÏŒνια μετά την επανάσταση των μπολσεβίκων. Ο ΠραβιÎν σποÏδασε εδαφολογία στο ΤεχνολογικÏŒ ΙνστιτοÏτο του ΛÎνινγκραντ, ερωτεÏτηκε μια ακροβάτισσα, διÎπραξε Îνα Îγκλημα. ÎŽστερα, γνÏŽρισε Îναν Άγγλο κατάσκοπο: η φιλία αυτή τον οδήγησε σε μια απÏŒφαση που δεν πραγματοποίησε.
Το βιβλίο και την καλεσμÎνη προλÏŒγισε η εκπαιδευτικÏŒς ΛÎνα Παταρίδου. Χαρακτήρισε περίεργο τον ήρωα και κατÎθεσε το τι γÎννησε σε αυτή το βιβλίο που παρουσίασε. ΕκτÏŒς απÏŒ τα ÏŒσα σχολίασε, διάβασε επιλεγμÎνα αποσπάσματα του μυθιστορήματος. Δίνοντας μια σÏνοψη, ξεκίνησε λÎγοντας ÏŒτι «ο πατÎρας του πρωταγωνιστή φεÏγει ως επικίνδυνος για το καθεστÏŽς εξαιτίας μιας φράσης που ενÏŒχλησε, ÏŒντας τροτσκιστής. Η απουσία του προκαλεί Îνα κενÏŒ το οποίο ο ΠραβιÎν καλÏπτει με τη μάσκα του κλÏŒουν. ÎŒταν τον ξανασυναντά μετά απÏŒ πÎντε χρÏŒνια, βγάζει τη μάσκα».
Το βιβλίο περιεργάζεται τα ηθικά διλήμματα του ανθρÏŽπου που βαδίζει ανάμεσα στα ερείπια, ανάμεσα στις φρικαλεÏŒτητες του πολÎμου και της ειρήνης. «Που αρχίζει και που τελειÏŽνει η προσωπική στάση ενÏŒς ανθρÏŽπου, η προσωπική ευθÏνη του μÎσα σε Îνα καθεστÏŽς ÏŒπως αυτÏŒ στη Σοβιετική Ένωση του 1930. Ο πατερναλιστικÏŒς τρÏŒπος που ασκεί απολυταρχική εξουσία ο Στάλιν λειτουργεί σαν Îνα αμφιλεγÏŒμενο πρÏŒτυπο».
Παίρνοντας το λÏŒγο η κα ΤριανταφÏλλου, εξήγησε ÏŒτι το μυθιστÏŒρημα εκτυλίσσεται στην εποχή των μεγάλων εκκαθαρίσεων και των δικÏŽν της ΜÏŒσχας της δεκαετίας του 1930. Ο Î®ρωας αρχίζει την ζωή του σε Îνα ακραίο τοπίο της βορειοδυτικής Ρωσίας, ÏŒπου οι νÏχτες είναι μακρÎς και τα καλοκαίρια πολÏ σÏντομα, σε μια τυπική σοβιετική οικογÎνεια που κατοικεί σε Îνα κοινοβιακÏŒ διαμÎρισμα.
«Ο ΠραβιÎν μεγαλÏŽνει λατρεÏοντας τον Στάλιν, ÏŒπως κάθε σοβιετικÏŒς πολίτης, και θα τον λατρεÏει ως το τÎλος της ζωής του, παρÏŒλα αυτά συμβαίνουν διάφορα, ÏŒπως το ÏŒτι αναγκασμÎνος απÏŒ την εξουσία συμμετÎχει σε Îνα Îγκλημα». Το βιβλίο τον παρακολουθεί καθÏŽς αργά και βασανιστικά ωριμάζει, μεταλλάσσεται μαζί με την μεταλλαγή του καθεστÏŽτος. ΜÎσα στην πλοκή υπάρχουν και τρεις εμφανίσεις του Στάλιν, η καθεμιά με διαφορετικÏŒ συμβολισμÏŒ.
Συνεχίζοντας, είπε πως «είναι γραμμÎνο σχετικά βελοÏδινα, με τρÏŒπο ευχάριστο, ÏŒσο επÎτρεπε το θÎμα που δεν είναι καθÏŒλου ευχάριστο». Ιδιαίτερη αναφορά Îγινε και στο Îτερο ιστορικÏŒ πρÏŒσωπο που εμφανίζεται στο βιβλίο, τον άγγλο κομμουνιστή Guy Burgess, που παρÏŒτι αυτομολεί στην Σοβιετική Ένωση δεν βρίσκει εκεί αυτÏŒ που φανταζÏŒταν και παραμείνει εγκλωβισμÎνος εκεί, ως Îνα είδος αντιφρονοÏντα που παρακολουθείται, καταλήγοντας να πεθάνει απÏŒ αλκοολισμÏŒ και απελπισία.
Το σχÏŒλιο της κας ΤριανταφÏλλου ήταν ÏŒτι αντιπαραβάλλεται ως το alter ego του ΠραβιÎν, παρά την τÏŒσο διαφορετική καταγωγή τους. Παρά τα ÏŒσα θλιβερά διηγείται η συγγραφÎας, τÏŒνισε ÏŒτι είχε ως στÏŒχο να αναδείξει «ÏŒτι τίποτα δεν είναι τÏŒσο τρομερÏŒ ÏŒσο φαίνεται κι ÏŒτι η τραγωδία διαφÎρει απÏŒ την κωμωδία απÏŒ το που θα μπει η τελεία, το τÎλος. ΕδÏŽ η ιστορία τελειÏŽνει με μια άνω τελεία, ÏŒλα είναι ανοιχτά και ο ΠραβιÎν Îχει απλÏŽς διαγράψει 36 χρÏŒνια ζωής χωρίς να ξÎρει ακριβÏŽς τι άλλο ακολουθεί».
ΑλÎξανδρος Σωματαρίδης