<< Τα greeklish δεν είναι γλώσσα>>

Δημοσίευση: 26-06-2014 ώρα 11:47:12

Η γραφή των ελληνικών με λατινικούς χαρακτήρες, το επονομαζόμενο ‘’greeklish’’, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για την ελληνική γλώσσα, διότι τείνει να αλλοιώσει σε σημαντικό βαθμό τον τρόπο επικοινωνίας στο γραπτό λόγο. Θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως μια ‘’υβριδική’’ γλώσσα που έχει εισβάλει απειλητικά στην καθημερινότητα μας.

Παρατηρείται κυρίως σε εφήβους, οι οποίοι ανταλλάσσουν μηνύματα με ευχέρεια και σε ταχύτατο χρόνο. Κινητά και Διαδίκτυο δεν αποτελούν απλώς προέκταση του χεριού τους αλλά τρόπο ζωής και συνήθεια με δική τους γλώσσα επικοινωνίας.

Ειδικότερα, τα χαρακτηριστικά του ιδιόμορφου αυτού, γραπτού κυρίως, λόγου, είναι η σύντμηση των λέξεων (tespa αντί τέλος πάντων, tpt αντί για τίποτα, dld αντί για δηλαδή, mnm αντί για μήνυμα.. ), ο συνδυασμός ελληνικών και λατινικών γραμμάτων σε μια λέξη, η χρήση λατινικών χαρακτήρων (giati, pame), η κατάργηση της ορθογραφίας, η παράλειψη τονισμού ή σημείων στίξης, η χρήση αγγλικών σημείων στίξης, με αποτέλεσμα την αύξηση ορθογραφικών λαθών στο σχολείο ακόμη και σε μαθητές που παλαιότερα παρουσίαζαν καλύτερες επιδόσεις στον γραπτό λόγο.Τα ‘’greeklish’’ λοιπόν τείνουν να καθιερωθούν ως η επίσημη γλώσσα των Ελλήνων χρηστών στην ηλεκτρονική επικοινωνία. Τη χρησιμοποιεί ένα μεγάλο και διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό των μαθητών γυμνασίου και λυκείου(77,4%).

Οι λόγοι της χρήσης ποικίλουν, οι κυριότεροι είναι η εξοικονόμηση χρόνου και η μόδα. Είναι επίσης η τάση προς την ευκολία και την απαιδευσία, είναι ο καθρέπτης της λογικής του νεοέλληνα που πολλές φορές υπερηφανεύεται για την ιστορία, τον πολιτισμό και την γλώσσα του αλλά οι γνώσεις του είναι ελάχιστες.

Επιπροσθέτως πολλοί προσπαθούν να κρύψουν την ανορθογραφία τους, οχυρωμένοι πίσω απ’ αυτόν τον τύπο γραφής. Δεν αντιλαμβάνονται όμως ότι το ζήτημα δεν έγκειται στην απόκρυψη της αδυναμίας ,αλλά στη σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Ο <<στρουθοκαμηλισμός>> πότε δεν απέφερε θετικές επιπτώσεις.

Ένας ακόμα λόγος είναι <<η συνήθεια>>, μόνο που μια κατάσταση γίνεται συνήθεια , όταν εμείς οι ίδιοι το επιτρέψουμε.

Εξάλλου το φαινόμενο των <> μας θυμίζει ένα γενικευμένο πρόβλημα στην Ελλάδα, όπου από ανάγκη μιμητισμού πιθηκίζουμε και αντιγράφουμε άκριτα ότι είναι ξενόφερτο. Αυτή η αντιγραφή λοιπόν μας οδήγησε στην υιοθέτηση προτύπων και τρόπου ζωής που δεν συνδέεται σε καμία περίπτωση με την ελληνική κοινωνία.

Δυστυχώς πολλά παιδιά δεν μπορούν να κατανοήσουν πως αυτό το πρόβλημα μπορεί να φαίνεται ασήμαντο αυτή τη στιγμή, αλλά ίσως σε μερικά χρόνια εξελιχθεί σε <<γόρδιο δεσμό>> για την κοινωνία μας. Η ευθύνη βαραίνει κυρίως τους γονείς και τους παιδαγωγούς , που είτε δεν διαισθάνονται τον κίνδυνο, είτε εθελοτυφλούν.

Αν ανατρέξουμε στην ιστορία της Ελλάδας, είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι το έθνος των Ελλήνων συνέχισε να υπάρχει, εξαιτίας της γλώσσας και του πολιτισμού της. Αν χαθούν αυτά, τότε η απώλεια της εθνικής μας ταυτότητας είναι αναπόφευκτη.

Επιλογικά, μπορούμε να τονίσουμε ότι τα <>δεν είναι γλώσσα, αποτελεί ακόμα μια σύγχρονη μάστιγα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Είναι λυπηρό να συμπεριφερόμαστε με αυτό τον τρόπο στην ελληνική γλώσσα, που εμπλούτισε όχι μόνο τη λατινική, αλλά και τις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Είναι ανεπίτρεπτο να δεχθούμε ως Έλληνες τη μεταμφίεση της γραφής μας με την κατάργηση λέξεων και την χρήση συνθημάτων.

του Διονύση Κοσκινά!

Από live In Magazine Τεύχος Άνοιξη 2014