ΟÏφÎας ΠεÏίδης: Μια ΉÏεμη ΔÏναμη
Η σκιά μαρτυρά την Ïπαρξη...Îνα αχνÏŒ φως αρκεί για να την αναδείξει. Οι σκιÎς χάνονται στα πολλά τα φÏŽτα...
ΠονηρÎ θεοÏλη, πατάς εκεί που μας πονάει
Και τ΄ άλλο πÏŒδι σηκωμÎνο σ΄Îνα τσάμικο
Τη φοÏντα σου τινάζεις
Και στην αιÏŽνια ζωή...
...μας κατεβάζεις
(ΜεταφυσικÏŒ)
Λίγα χρÏŒνια πριν, Îνας φίλος μου διηγήθηκε κάτι που μÏŒλις είχε βιÏŽσει γυρνÏŽντας με το τρÎνο απÏŒ την Αθήνα. ΚαθÏŒταν δίπλα σε μια γυναίκα προχωρημÎνης ηλικίας και άκουγε μουσική. Κάποια στιγμή που Îβγαλε τα ακουστικά, η γυναίκα τον ρÏŽτησε τί μουσική άκουγε. Ο φίλος μου απάντησε. Η γυναίκα τον ρÏŽτησε αν ήξερε τον ΟρφÎα Περίδη και αφοÏ αυτÏŒς της απάντησε ÏŒτι ÏŒχι μÏŒνο τον ήξερε αλλά ÏŒτι τον θαÏμαζε κιÏŒλας, αυτή του είπε πως ήταν ο γαμπρÏŒς της. ''ΚαλÏŒ παιδί και ήσυχο αλλά δε δουλεÏει. ÎŒλη την ÏŽρα παίζει κιθάρα'', είπε η συμπαθής κυρία. ΚαλÏŒ παιδί, ναι. Ήσυχο, ναι. Και δουλεÏει πολÏ, θα ποÏμε εμείς. Και δουλεÏει καλά γιατί δουλεÏει πάντα. Γιατί η μουσική για τον ΟρφÎα Περίδη είναι μÎσα στη ζωή του, είναι η ζωή του. ΕυτυχÏŽς για μας.
Ο ΟρφÎας Περίδης γεννιÎται στην Αθήνα στις 20 Φεβρουαρίου 1957. ΜεγαλωμÎνος σε μια 5μελη οικογÎνεια σε συνοικία της Αθήνας, φαίνεται οξÏμωρο το πÏŒσο λάτρης της φÏσης είναι ÏŒπως αποπνÎεται απÏŒ πολλά τραγοÏδια του. Σπουδάζει σε διάφορα ωδεία μÎχρι τα 30 του οπÏŒτε και παίρνει το πτυχίο του σε αρμονία και κλασική κιθάρα. Ως τÏŒτε, εργάζεται αρχικά σε λαÏŠκά μαγαζιά και Îπειτα παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα κιθάρας. Μαθητής του- για τον οποίο δηλÏŽνει υπερήφανος- θα υπάρξει και ο Φοίβος Δεληβοριάς. Το ΄86 θα ξεκινήσει δειλά-δειλά να φράφει τραγοÏδια ενÏŽ στο μεταξÏ Îχει ηχογραφήσει το τραγοÏδι για την ελληνική Îκδοση της σειράς κνουμÎνων σχεδίων ''Στρουμφάκια''. ΕνÏŽ την περίδο εκείνη ο φίλος του Νίκος Πορτοκάλογλου μεσουρανεί, ο ίδιος εκδηλÏŽνει την τάση να προχωρήσει αργά.
Έτσι, το ΄89 συμμετÎχει στο δίσκο του Ν. Παπάζογλου, ''Τα ΣÏνεργα'', με τρία τραγοÏδια (ΦεÏγω, Μάτια Μου, Θάνατο ΘÎλω ΤραγικÏŒ). Το ΄91 θα Îρθει 4ος στο Φεστιβάλ τραγουδιοÏ της Καλαμάτας με το τραγοÏδι ''ΡομπÎν των ΚαμÎνων ΔασÏŽν''. Σε ÏŽριμη ηλικία, το ΄93, θα Îρθει ο πρÏŽτος του δίσκος με τίτλο ''Αχ Ψυχή μου ΦαντασμÎνη'', ÏŒπου θα ξεχωρίσουν ''Η Φωτοβολίδα'' και το ''ΖηλεÏει η ΝÏχτα''. Το ΄96 θα κάνουν αίσθηση το ''Κάτι μου ΚρÏβεις'' και το ''Αχ να σε δω'' απ΄το ''Καλή σου ΜÎρα αν Ξυπνάς''. Το ΄98 συμμετÎχει στο δίσκο του Μ. Λιδάκη, τον οποίο θεωρεί την καλÏτερη λαÏŠκή φωνή της γενιάς του, ''Ο Î‰λιος του Γενάρη''.
Το 2000 ο καλλιτÎχνης θα πειραματιστεί γράφοντας μουσική για το θÎατρο ÏŒπως και το 2001 με το δίσκο ''Στο ΠρÏŽτο-ΠρÏŽτο ΠÎταγμα''με παιδικά τραγοÏδια. Το ΄03 θα συνεχίσει με το ''Τί θα πει Ζωή'' και το ΄04 με το ''Απ΄το Παράθυρο ΚοιτÏŽ'' ÏŒπου συμμετÎχουν ΣαββÏŒπουλος, Μάλαμας, την εκτίμηση στους οποίους δεν παραλείπει να αναφÎρει σε κάθε του συνÎντευξη ο τραγουδοποιÏŒς. Το ΄07 Îρχεται ο δίσκος ''Κάποιον Αγαπάει ΑκÏŒμα'' και το ΄11 η τελευταία του δουλειά ''ΟνειροπÏŒλων ΜÏŒχθοι''. Ο ΟρφÎας Περίδης συνεργάστηκε ακÏŒμη με τη Λ. ΚαλημÎρη, τη Μ. Κανά και τους ΡασοÏλη-ΒαγιÏŒπουλο στα ''Ρωσικά μου Μάτια'' και στο ''Βαλς''.
ΚινοÏμενος ανάμεσα στη μετρημÎνη χαρά και την ανÎκφραστη λÏπη, ο μελωδÏŒς ΟρφÎας Περίδης παραμÎνει Îνας τρυφερÏŒς καλλιτÎχνης, μια ήρεμη δÏναμη του ελληνικοÏ τραγουδιοÏ. Ένας περιπατητικÏŒς καλλιτÎχνης που εμπνÎεται τραγοÏδια είτε κάνοντας περίπατο στον ΥμηττÏŒ, ÏŒπου μÎνει με τη σÏζυγο και τις δÏο κÏŒρες του, είτε περιποιοÏμενος τον κήπο του ή απÏŒ κάτι που άκουσε απÏŒ Îνα φίλο του. ÎŒπως, άλλωστε, συνÎβη με το ''ΡομπÎν των ΚαμÎνων ΔασÏŽν'' και το ''Στάγδην ΒραδÎως'' που εμπνεÏστηκε απÏŒ μια στιχομυθία που είχε με Îνα νοσηλευτή με τον οποίο συνυπηρετοÏσαν. Δε διστάζει να αναγνωρίσει την ανωτερÏŒτητα του Σ. Μάλαμα ο οποίος - σÏμφωνα με τον ίδιο- εμπνÎει μια ολÏŒκληρα γενιά και είναι ρηξικÎλευθος. Εμείς δε θα διστάσουμε να τον χαρακτηρίσουμε ''σοφÏŒ'' αφοÏ, χωρίς να εμπορευτεί αυτÏŒ που κάνει και με γνÏŽση του μÎτρου στα αισθήματα και τις τοποθετήσεις του θα μας Îχει πάντα σε εγρήγορση για την επÏŒμενη περιοδία του ή εμφάνισή του σε κάποια απÏŒ τις μουσικÎς σκηνÎς της χÏŽρας για να ταξιδÎψουμε μαζί του.
