Δήμος ΜοÏτσης: Ένας ΚοÏυφαίος Άγνωστος


Η σκιά μαρτυρά την Ïπαρξη...Îνα αχνÏŒ φως αρκεί για να την αναδείξει. Οι σκιÎς χάνονται στα πολλά τα φÏŽτα...
Κι αν θυμάσαι τα παλιά, ψÎματα και μπλα μπλα μπλα
Η μαγκιά σου ναφθαλίνη με κασμίρι και λουστρίνι
ΤÏŽρα κάνεις μαÏρη πλάκα κι ÏŒλο τρως απ' την κουτάλα
ΤÏŽρα μάγκωσε η φάκα και σε κλείσανε στη γυάλα
(Νταλίκα)
Ο Τεράστιος Δήμος ΜοÏτσης, 75 ετÏŽν σήμερα, γεννιÎται στον Πειραιά στις 2 ΑυγοÏστου του 1938. Εκεί θα ζήσει φτωχά παιδικά χρÏŒνια, ορφανÏŒς νωρίς απÏŒ πατÎρα. ΔιαισθανÏŒμενη την Îφεσή του στη μουσική, η μητÎρα του τον στÎλνει στο Ωδείο ΑθηνÏŽν να μελετήσει-χωρίς να το αγαπά ιδιαίτερα-βιολί. Θα σπουδάσει κλασική μουσική. Αποφοιτά με το πρÏŽτο βραβείο.
ΩστÏŒσο, για καλή μας τÏχη, στα ακοÏσματά του, του γαργαλά το αυτί περισσÏŒτερο ο Βαμβακάρης. Έτσι, το ΄68 το Κάποιο Καλοκαίρι με το Νίκο Γκάτσο και το ΄69 το Ένα ΧαμÏŒγελο θα είναι το δημιοÏργημα της ζεÏξης ανάμεσα στην κλασική του παιδεία και τη ρεμπÎτικη κληρονομιά. Η απογείωση για τον ίδιο αλλά και για το Δ. Μητροπάνο και το Μάνο Ελευθερίου θα Îρθει το ΄71 με τον Άγιο Φεβρουάριο ÏŒπου η λÎξη καινοτÏŒμος υστερεί για να περιγράψει την αξία του δίσκου για την Îπειτα πορεία του ελληνικοÏ τραγουδιοÏ. Το ΄72 Îρχεται ο ΣυνοικισμÏŒς Α και το ΄73 οι ΣτροφÎς με Β. ΜοσχολιοÏ και Α. Καλογιάννη. Συνεχίζει ασταμάτητα και την επÏŒμενη χρονιά Îρχεται ο δίσκος Μαρτυρίες ÏŒπου τραγουδά και ο Μ. Μητσιάς. Το ΄75 ÏŽρα για πειραματισμοÏς που ακÏŒμη και σήμερα οι θεωρητικοί της μουσικής διδάσκουν ως προς τη μελοποίηση. Μάλιστα, η μουσική-ÏŒπως θεωροÏν οι γνÏŽστες των μουσικÏŽν πραγμάτων-βάζει σε δεÏτερη μοίρα τους στίχους των Καβάφη, ΣεφÎρη, Καρυωτάκη, Ρίτσο που μελοποίησε ο συνθÎτης. Το ΄76 Îρχεται η Εργατική Συμφωνία και το ΄79 το ΔρομολÏŒγιο με το οποίο σταματά η σχÎση του ΜοÏτση με το αυστηρά λαÏŠκÏŒ Ïφος. Το ΄81, Îπειτα απÏŒ συναναστροφÎς με το ΝτÎμη ΡοÏσσο, αρχίζει να προσθÎτει στοιχεία ροκ στη μουσική του στο Φράγμα που θα κάνει με τον Τριπολίτη ÏŒπου θα ξεχωρίσουν το Δε Λες ΚουβÎντα και το ΕρηνοÏλα. Το ΄83 το ΕνÎχυρο και το ΄87 το Να! απλά θα επιβεβαιÏŽσουν τη στροφή αυτή του τραγουδοποιοÏ και θα σφραγιστοÏν και απÏŒ τη στιχουργική εμπλοκή και του ίδιου . Τελευταίες του δουλειÎς το ΤαξιδιÏŽτης Του ΠαντÏŒς το ΄90 και το Για ΠοÏλημα ΛοιπÏŒν το ΄94. Στην μÎστη του πορεία, ο Δήμος ΜοÏτσης συνεργάστηκε ακÏŒμη με στιχουργοÏς ÏŒπως ο ΛευτÎρης ΠαπαδÏŒπουλος, ο Μιχάλης Γκανάς και ο ΠυθαγÏŒρας.
ΚινοÏμενος ανάμεσα σε ήχους ρεμπÎτικους, ροκ, τζαζ, κάντρυ και με σαφείς επιρροÎς απÏŒ Bob Dylan και ακÏŒμη και απÏŒ Eric Clapton, ο Δήμος ΜοÏτσης θα μείνει στην ιστορία για την εκπληκτική ενορχήστρωση των τραγουδιÏŽν του αλλά και για τη δÏναμη των στίχων τους. Στίχοι που σε αρκετÎς περιπτÏŽσεις θα μποροÏσαν να χαρακτηριστοÏν προφητικοί. Συχνά λυρικοί και πάντα δραματικοί, τÏŒσο ο στίχος ÏŒσο και η μοÏσική του, ο Δήμος ΜοÏτσης ακÏŒμη κι αν δεν ήταν Îνας απÏŒ τους μεγαλÏτερους Έλληνες συνθÎτες ÏŒλων των εποχÏŽν, θα ξεχÏŽριζε για την εξαιρετικά απαλή φωνή του, φωνή υπερκαλυμμÎνη απÏŒ το εÏρος και τη δÏναμη της σÏνθεσής του.
Λάτρης του διαβάσματος και ερασιτÎχνης ζωγράφος, μÎνει πολλά χρÏŒνια τÏŽρα Îξω απÏŒ τα πράγματα. Ζει με τη σÏζυγÏŒ του λίγο Îξω απÏŒ την Αθήνα. ΤαπεινÏŒς και με τρομερή αυτογνωσία, φοβοÏμενος μην κάνει λάθη-ÏŒπως λÎει κι ο ίδιος-βλÎπει τα ''παιδιά'' του (ΜοσχολιοÏ-Μητροπάνο) να φεÏγουν και άλλα να γεννιοÏνται χάρη σ΄αυτÏŒν. Κι αν ο ίδιος παραείναι μετριÏŒφρων για να το παραδεχτεί, εμεις απλÏŽς...το γνωρίζουμε.