<< Κατεβαίνεις και εσύ;>>
Επιτέλους έφτασε η περίοδος που ο Έλληνας είναι έτοιμος να δεχτεί για μια ακόμα φορά αγκαλιάσματα, υποσχέσεις και φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. Πόσο μας είχαν λείψει αλήθεια οι επίγειοι σωτήρες της στιγμής; Πόσο άδεια ήταν η ζωή μας χωρίς αυτούς που έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι μέσα σε ένα μήνα θα λυθούν ως δια μαγείας όλα εκείνα τα προβλήματα που δεν λύθηκαν στα 184 χρόνια τυπικής ίδρυσης αυτού του κράτους;
Άλλωστε είναι ευρέως γνωστό και καθ΄όλα σύνηθες,τα κόμματα και οι τοπικοί συνδυασμοί να προτείνουν υποψηφίους για τις εκλογές που έχουν τόση σχέση με την πολιτική όση η άγνοια με την γνώση. Βέβαια τολμώ να ομολογήσω ότι οι φετινές εκλογές έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Διότι άτομα που μέχρι πρότινος δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τα ονόματα των κομμάτων, πλέον είναι έτοιμα να προσφέρουν στο κοινό καλό και να αντιμετωπίσουν σύνθετα θέματα.
Η κύρια αίτια και συνάμα το τραγικότερο της όλης κατάστασης είναι τα κριτήρια της επιλογής των υποψηφίων.Ειδικότερα, λαμβάνονται υπόψη κυρίως τέσσερεις παράγοντες από τα επιτελεία των κομμάτων. Ο ένας είναι ο«παραδοσιακός και πεπατημένος»: η κομματική επετηρίδα, τα τζάκια και οι φατρίες δηλαδή που εξασφαλίζουν έναν ικανοποιητικό αριθμό ψήφων, ικανό να εκλέξει τον ενδιαφερόμενο, ακόμα και αν το συνολικό iq του δεν ξεπερνά τον βασικό μέσο όρο. Ο δεύτερος παράγοντας είναι ο «φαίνεσθαι», ο υποψήφιος δηλαδή να είναι αναγνωρίσιμος, σε αυτή την περίπτωση θεωρείται επιτυχία να έχει στο βιογραφικό του περάσματα από πρωινές και μεσημεριανές κουτσομπολίστικές εκπομπές, να έχει γίνει δηλαδή <<τηλεοπτικός μαιντανός>>. Φυσικά αδιαφορούν παντελώς για τις δυνατότητες του. Ο τρίτος και δυστυχώς ο ολοένα και λιγότερο αναγκαίος στην εποχή μας, έχει σχέση με το αντικείμενο της επιστήμης που καλείται να υπηρετήσει. Τέλος ο τέταρτος γενικός και ασαφής,να είναι << άφθαρτος>>, άνθρωπος δηλαδή που δεν έχει εμπλακεί μέχρι τώρα στα μονοπάτια της πολιτικής .οπότε δεν έχει λόγο να απολογηθεί για τα πεπραγμένα του. Βέβαια σε αυτή την κατηγορία ανήκουν κυρίως άτομα που ανήκουν σε νεότερες γενιές που είτε ήταν <<απολιτίκ>> και αδιάφοροι, είτε απείχαν συνειδητά από αυτό το πανηγυράκι της υποκρισίας.
Συνήθως οι δύο πρώτοι παράγοντες υποσκελίζουν τους υπόλοιπους και αυτό γιατί η πολιτική είναι η μόνη τέχνη ή επιστήμη ,όπως έλεγε και ο Πλάτων, που δεν χρειάζεται κάποιος προηγουμένη ειδίκευση και εμπειρία για να την ακολουθήσει και που δεν είναι αναγκαία η γνώση και η εκπαίδευση παρά μόνο το ταλέντο, αν και στις μέρες μας όπως αποδείχθηκε και αυτό δεν είναι απαραίτητο. Βέβαια ο Πλάτων έκανε λόγο για την ιδανική πολιτεία, όπου η παιδεία και η μόρφωση θα ήταν βασικοί πυλώνες και απαραίτητες προϋποθέσεις για την άσκηση της εξουσίας.
Φυσικά σε μια δημοκρατία δικαίωμα στην συμμετοχή έχουν όλοι, αλλά αλλοίμονο αν νομοθετούσε ο καθένας χωρίς το παραμικρό ίχνος μόρφωσης και γνώσης. Το γεγονός ότι οι πιο πολλοί πολιτικοί είναι μορφωμένοι και έχουν φέρει την χώρα σε αυτή την δεινή κατάσταση δεν αναιρεί την ακαταλληλότητα του αμόρφωτου και δεν σημαίνει πως φτάνει μόνο η μόρφωση. Η μόρφωση είναι η βάση αλλά είναι αναγκαίο να συνδυάζεται με το ήθος και το αίσθημα του δικαίου που θα πρέπει να διέπει τους άρχοντες κάθε τόπου.
Καλώς ή κακως ,ο καθένας μας είναι απαραίτητο να έχει το <<γνώθι σ’ αυτόν>>,να γνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει και τι είναι αυτό που μπορεί να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.Αν ήθελα να γίνω αρεστός ,θα έγραφα ότι όλοι μπορούν να διοικήσουν και όλοι είναι ικανοί να άρχουν.Μα εγώ θέλω να είμαι αληθινός και η πικρή αλήθεια είναι ότι οι πιο πολλοί από αυτούς που είναι υποψήφιοι στις συγκεκριμένες αυτοδιοικητικές εκλογές της Πιερίας τουλάχιστον, κατά την ταπείνη μου άποψη ,είτε αποδείχθηκαν ακατάλληλοι,είτε δεν έχουν τα εχέγγυα για να γίνουν κατάλληλοι.
Η μικρή ενασχολήση μου στο παρελθόν με αυτές τις διαδικασίες μου έδειξε πως το μεγαλύτερο μέρος των συγκεκριμένων ανθρώπων μπερδεύουν την πολιτική με την <<κομματική>>.Πολιτική δεν είναι ούτε οι εκλογές,ούτε οι ψήφοι,ούτε τα κομματικά και διπλωματικά παιχνίδια, πολιτική είναι η συνειδητή, έλλογη, συλλογική δραστηριότητα και αμφισβήτηση, που αποβλέπει στη θέσμιση της κοινωνίας.Είναι επίσης η προσπάθεια δημιουργίας ενός πολιτεύματος που θα αντιπροσωπεύει όλο το φάσμα της ελληνικής κοινωνίας.
Για να επιτευχθούν ομώς όλα αυτά ,θα πρέπει να συμμετάσχουν στα κοινά άνθρωποι που θα είναι μακρυά από μικροκομματικά συμφέροντα,που θα έχουν γνώσεις για τον τομέα που θα αναλάβουν και που εν τέλει δεν θα θυμίζουν σε τίποτα αυτά τα ανθρωπάκια που λυμαίνονται χρόνια τον χώρο της πολιτικής.
Επιλογικά, αυτό που θα πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι είναι αδήριττη ανάγκη να παιδεύσουμε τον εαυτό μας για να μπορέσει να αυτοπροσδιοριστεί και να αυτοπροσαρμοστεί ώστε να είναι έτοιμος να συμμετάσχει σε μια πραγματική δημοκρατία.Για να πεισθούμε προς τον σκοπό αυτό θα βοηθούσε να ξαναθυμηθούμε μια βασική αλήθεια που δίδαξε η αθηναϊκή άμεση δημοκρατία και ο Μάης του '68,<<Ολα τα σφάλματα που είναι πιθανόν να διαπράξει κάποιος είναι ασήμαντα σε σύγκριση με ένα ολέθριο, πράγματι, σφάλμα: να επιτρέψει, δηλαδή, στους άλλους να του επιβάλουν αυτό που εκείνοι κρίνουν ότι είναι το καλό του>>.
Διονύσης Κοσκινάς, Φιλόλογος-Ιστορικός
