Τάνια Τσανακλίδου: Η Σουλτάνα η...Σαπφώ

Δημοσίευση: 22-08-2013 ώρα 16:47:44

Η σκιά μαρτυρά την ύπαρξη...ένα αχνÏŒ φως αρκεί για να την αναδείξει.Οι σκιές χάνονται στα πολλά τα φÏŽτα...

Την ÏŽρα που περπάτησα μου 'φέραν και τα δÏŽρα

Μια νύχτα μÏŒνο κράτησα κι απάνω της γονάτισα

Γονάτισα και μου ΄λεγαν προχÏŽρα

Μια νύχτα μÏŒνο κράτησα κι απάνω της ξεστράτισα

Και παραστράτησα στην πρÏŽτη κατηφÏŒρα

                                                                        (Μοίρες)

Η Τάνια (Σουλτάνα) Τσανακλίδου γεννιέται στη Δράμα στις 9 Απρίλη 1952. Δε θα ζήσει ÏŒμως για πολύ εκεί καθÏŽς η οικογένειά της σύντομα θα μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη, πÏŒλη που θα την αναθρέψει και θα τη διαμορφÏŽσει. Στα 8 της μÏŒλις χρÏŒνια ακούει για μια θεατρική σκηνή που μÏŒλις άνοιξε και διεκδικεί ρÏŒλο σε παιδική παράσταση. Θα τα καταφέρει ένα χρÏŒνο μετά συμμετέχοντας στην παράσταση ‘ΑπÏŒψε Αυτοσχεδιάζουμε’ στο θίασο του Δ. Μυράτ. ÎŒχι τυχαία, έχει ήδη αποφασίσει και ÏŒντως ξεκινά τις σπουδές της στο Κ.Θ.Β.Ε. ενÏŽ παράλληλα σπουδάζει αρχαιολογία και χορÏŒ. Μάλιστα, προλαβαίνει να συμμετάσχει σε αρκετές παραστάσεις αρχαίου δράματος .

Σε ηλικία 21 ετÏŽν, και κατά τα συνήθη, θα βρει διέξοδο στην Αθήνα, ÏŒπου παίζει στην παράσταση ‘ΜορμÏŒλης’ και τα βράδια τραγουδά με το Γ. ΜαρκÏŒπουλο στη μπουάτ ‘Λήδρα’. Στη συνεργασία αυτή οφείλεται και η συμμετοχή της στο δίσκο του συνθέτη ‘Θητεία’. Το ΄74 παίζει στη σειρά ‘Ανήσυχα Νιάτα’ και την επÏŒμενη χρονιά συνεργάζεται με τον Κάρολο Κουν στο Θέατρο Τέχνης στην παράσταση ‘Τρεις Αδελφές’. Το ΄78 συμμετέχει στη σειρά ‘Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια’ και την ίδια χρονιά εκπροσωπεί την Ελλάδα στο διαγωνισμÏŒ της  Eurovision στο Παρίσι. Η δεκαετία του ΄80 κλείνει με τον καλύτερο τρÏŒπο, κερδίζοντας το βραβείο ερμηνείας στο γαλλικÏŒ ‘Rose D’ Or’ και έχοντας ήδη 9 δίσκους στο βιογραφικÏŒ της, είτε προσωπικούς είτε συμμετοχές.

Το ίδιο καλά, αν ÏŒχι καλύτερα, διαβαίνει και το κατÏŽφλι του ΄80. Το ΄81 θα ενσαρκÏŽσει στο θέατρο το ρÏŒλο της Εντίθ Πιάφ σε μια παράσταση που θα υμνηθεί απÏŒ τους κριτικούς. Θα την επηρεάσει, μάλιστα, τÏŒσο ÏŽστε θα διασκευάσει τραγούδια της Γαλλίδας καλλιτέχνιδος στο δίσκο ‘Piaf’. Θα ακολουθήσουν δύο δίσκοι με το Γ. ΣπανÏŒ το ΄82 (‘Φίλε’) και το ΄84 (Της Βροχής και της Νύχτας). ΩστÏŒσο, η εκτÏŒξευσή της στο μουσικÏŒ στερέωμα θα έρθει με το δίσκο ‘Μαμά Γερνάω’ του ΄88 σε συνεργασία με τους Σ. Κραουνάκη και Λ. Νικολακοπούλου. Ο δίσκος αυτÏŒς θα σταθεί αφορμή για να δοθεί πλέον ολοκληρωτικά για κάποια χρÏŒνια στο τραγούδι. ΕκτÏŒς απÏŒ κλασικά τραγούδια ÏŒπως το ομÏŽνυμο, το ‘Γυφτάκι’, ‘Η Σουλτάνα η ΦωφÏŽ’, ο δίσκος περιέχει και ένα απÏŒ τα καλύτερα ζειμπέκικα ÏŒλων των εποχÏŽν-κατά τον υποφαινÏŒμενο-τις ‘Μοίρες’.

Η δεκαετία του ΄90 θα συμπέσει με το δίσκο της ‘ΑλλιÏŽτικη Μέρα’, ωστÏŒσο, θα αποτελέσει και αιτία για προβλήματα με τη δισκογραφική που θα την κρατήσουν μακριά απÏŒ τη δισκογραφία για 5 χρÏŒνια. Έτσι, το ΄95 θα συνεργαστεί με το Γ. Ανδρέου στα ‘Τραγούδια του Παράξενου ΚÏŒσμου’. ΕπÏŒμενη μεγάλη στιγμή στην καριέρα της, ο δίσκος ‘Το ΧρÏŽμα της Μέρας’ με το Μ. Δέλτα το 2001, δίσκος με έντονο το ηλεκτρονικÏŒ στοιχείο και ενδεικτικÏŒς της τάσης της ερμηνεύτριας για πειραματισμούς. Για αρκετά χρÏŒνια θα περιορίσει τις εμφανίσεις στη μουσική σκηνή ‘ΜετρÏŒ’ ως το 2011, οπÏŒτε και λÏŒγω των κοινωνικοπολιτικÏŽν εξελίξεων που θα την αφαιμάξουν ως προς την έμπνευση και τη διάθεση, θα αποσυρθεί στις Μηλιές Πηλίου, ÏŒπου θα επιλέξει να συνεχίσει να ζει απομονωμένη μέχρι σήμερα διατηρÏŽντας ένα μικρÏŒ καφέ για το βιοπορισμÏŒ της.

Αν μου ζητούσαν να δÏŽσω ένα κριτήριο σύμφωνα με το οποίο ορίζεται ο καλÏŒς ερμηνευτής, θα έλεγα ÏŒτι μετά απÏŒ κάθε τραγούδι θέλει λίγη περισσÏŒτερη ÏŽρα για να συνέλθει απÏŒ το συνηθισμένο. Ενίοτε, αν το τραγούδι είναι και βιωματικÏŒ, ξεφεύγει και κανένα δάκρυ. Αν ,τÏŽρα, μου ζητούσαν να ονομάσω τον κορυφαίο Έλληνα άντρα ερμηνευτή θα ήμουν ανάμεσα στο Βασίλη  Λέκκα και το Νίκο Δημητράτο. Μεταξύ των Ελληνίδων τραγουδιστριÏŽν, δεσπÏŒζει ως ερμηνεύτρια (και δεν είναι βαρύ το ρήμα) η Τάνια Τσανακλίδου. ΠροφανÏŽς και οι επιρροές της απÏŒ της θεατρικές σπουδές της και την παράλληλη ενασχÏŒλησή της με την ηθοποιία δε μπορούν να αγνοηθούν. ÎŒπως και να΄χει, ο τρÏŒπος με τον οποίο βιÏŽνει ÏŒ,τι τραγουδήσει κάνουν την ερμηνεία της έντονα λυρική χωρίς αυτÏŒς ο λυρισμÏŒς της να καταντά γραφικÏŒς. ΑκÏŒμα και το στοιχείο που την έκανε πάντα να ξεχωρίζει, το χαρακτηριστικÏŒ vibrato της φωνής της, επισκιάζεται απÏŒ τον τρÏŒπο με τον οποίο δίνει πνοή σε ÏŒ,τι τραγουδά και έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Στην αρχαία Ελλάδα, υπήρξε κάποτε μια ποιήτρια, η ΣαπφÏŽ, η αξία της οποίας δε μπορούσε παρά να αναγνωριστεί. Θεωρήθηκε και θεωρείται η μητέρα της λυρικής ποίησης. Στη σύγχρονη Ελλάδα υπάρχει η Τάνια…

Τάνια Τσανακλίδου: Η Σουλτάνα η...Σαπφώ νέα, eidiseis, ειδήσεις, news