Πόσο και πότε Ï€ÏÎπει να Ï„Ïώμε Ï€Ïιν από την άσκηση!

Πολλοί αθλητÎς συνηθίζουν να τρÏŽνε πολλÎς υδατανθρακοÏχες τροφÎς (π.χ. μακαρÏŒνια, πατάτες κ.λπ.) ενÏŽ μειÏŽνουν και την.. Îνταση και διάρκεια της προπÏŒνησης για μερικÎς μÎρες πριν απÏŒ τον αγÏŽνα.
Ο σκοπÏŒς αυτής της προσÎγγισης, εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής βιοχημείας της άσκησης στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Αθανάσιος ΤζιαμοÏρτας είναι να αυξηθοÏν τα επίπεδα του μυÏŠκοÏ γλυκογÏŒνου, που θεωρείται ÏŒτι είναι Îνας απÏŒ τους σημαντικÏŒτερους παράγοντες για την καλή απÏŒδοση σε αγÏŽνες μεγάλης χρονικής διάρκειας.
ΩστÏŒσο, διευκρινίζει, Îνας σημαντικÏŒς παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει την απÏŒδοση ενÏŒς αθλητή είναι και το τι τρÏŽει την ημÎρα του αγÏŽνα, λίγες ÏŽρες ή λεπτά προτοÏ ξεκινήσει την άσκηση. Υπάρχουν αρκετÎς προσεγγίσεις στη βιβλιογραφία ÏŒσον αφορά το προαγωνιστικÏŒ γεÏμα ημÎρας και μια απÏŒ αυτÎς αναφÎρεται στη λήψη τροφÏŽν με διαφορετικÏŒ γλυκαιμικÏŒ δείκτη.
Ο γλυκαιμικÏŒς δείκτης, σÏμφωνα με τον κ. ΤζιαμοÏρτα, αναφÎρθηκε για πρÏŽτη φορά ως Îννοια στις αρχÎς της δεκαετίας του 1980 και χρησιμοποιήθηκε ως μια μÎθοδος κατηγοριοποίησης των υδατανθρακοÏχων τροφÏŽν με βάση τη μεταβολή της συγκÎντρωσης του σακχάρου μετά τη λήψη τροφής.
Η σÏγκριση γίνεται εξετάζοντας τις τιμÎς του σακχάρου του αίματος μετά τη λήψη 50 γραμμαρίων της τροφής που αξιολογείται και 50 γραμμαρίων γλυκÏŒζης ή λευκοÏ ψωμιοÏ. Ο διαχωρισμÏŒς γίνεται σε χαμηλÏŒ, μÎτριο και υψηλÏŒ γλυκαιμικÏŒ δείκτη, ÏŒπου στην πρÏŽτη περίπτωση η αÏξηση των τιμÏŽν του σακχάρου και της ινσουλίνης δεν είναι απÏŒτομη και μεγάλη, στη δεÏτερη η αÏξηση είναι μÎτρια ενÏŽ στην τρίτη η αÏξηση των επιπÎδων των δÏο ουσιÏŽν είναι μεγάλη.
ΠολλÎς εργασίες Îχουν εξετάσει την επίδραση της λήψης τροφÏŽν χαμηλοÏ και υψηλοÏ γλυκαιμικοÏ δείκτη πριν απÏŒ την άσκηση στην απÏŒδοση και σε μεταβολικοÏς παράγοντες.
Έχει προταθεί πως η λήψη των υδατανθράκων πριν απÏŒ την άσκηση παρÎχει επιπρÏŒσθετη ενÎργεια στον οργανισμÏŒ που προÎρχεται απÏŒ τη γλυκÏŒζη του αίματος και μπορεί να χρησιμοποιηθεί απÏŒ τους μÏες αποτρÎποντας την υπερβολική μείωση των επιπÎδων του μυÏŠκοÏ γλυκογÏŒνου.
ΑποτελÎσματα
Τα αποτελÎσματα μιας πρÏŒσφατης εργασίας που πραγματοποιήθηκε απÏŒ τον ίδιο τον κ. ΤζιαμοÏρτα, σε συνεργασία με το ΙνστιτοÏτο Σωματικής ΑπÏŒδοσης και Αποκατάστασης του ΚΕΤΕΑΘ δεν Îδειξαν διαφορÎς στην απÏŒδοση κατά τη λήψη τροφÏŽν με χαμηλÏŒ και υψηλÏŒ γλυκαιμικÏŒ δείκτη (1.5 γραμμάρια ανά κιλÏŒ σωματικοÏ βάρους) σε σχÎση με τη λήψη νεροÏ (300 ml).
Η τροφή του χαμηλοÏ γλυκαιμικοÏ δείκτη ήταν αποξηραμÎνα βερίκοκα και η τροφή του υψηλοÏ γλυκαιμικοÏ δείκτη ήταν λευκÏŒ ψωμί με μαρμελάδα φράουλα. Οι ασκοÏμενοι Îλαβαν την τροφή 30 λεπτά πριν απÏŒ την άσκηση και Îκαναν ποδήλατο υπομÎγιστα για μια ÏŽρα και μετά με μÎγιστη Îνταση μÎχρι εξάντλησης. ΑπÏŒ τους αθλητÎς λήφθηκαν δείγματα αίματος πριν απÏŒ τη λήψη της τροφής, πριν απÏŒ την άσκηση, κάθε 20 λεπτά κατά τη διάρκεια της άσκησης και στο τÎλος της άσκησης. Δεν υπήρξαν διαφορÎς οÏτε σε φυσιολογικοÏς (πρÏŒσληψη οξυγÏŒνου, καρδιακή συχνÏŒτητα, αναπνευστικÏŒ πηλίκο, υποκειμενική αίσθηση της κÏŒπωσης) οÏτε και σε βιοχημικοÏς δείκτες (γλυκÏŒζη, ινσουλίνη, γαλακτικÏŒ οξÏ).
ΕπομÎνως, προσθÎτει ο ερευνητής, τα αποτελÎσματα της συγκεκριμÎνης εργασίας δείχνουν ÏŒτι δεν Îχει ιδιαίτερη σημασία η ποιÏŒτητα των υδατανθράκων που θα λάβει κάποιος 30 λεπτά πριν απÏŒ την άσκηση. ΩστÏŒσο, Îχει ιδιαίτερη σημασία η ποσÏŒτητα της τροφής που προσλαμβάνεται πριν απÏŒ την άσκηση.
Μεγάλη προσοχή πρÎπει να δίνεται Îτσι ÏŽστε να μην προσλαμβάνεται μεγάλη ποσÏŒτητα τροφής μία ÏŽρα πριν απÏŒ την άσκηση. ΑυτÏŒ πρÎπει να γίνεται για να αποφεÏγεται η σημαντική αÏξηση των επιπÎδων της ινσουλίνης. Η ινσουλίνη θεωρείται σημαντική ορμÏŒνη και βοηθάει τη μεταφορά της γλυκÏŒζης απÏŒ το αίμα στο κÏτταρο. Συνήθως αυξάνεται μετά τη λήψη μιας τροφής και μειÏŽνεται με την άσκηση.
Η μεγάλη πρÏŒσληψη τροφής, διαπιστÏŽνει ο κ. ΤζιαμοÏρτας, μπορεί να προκαλÎσει αÏξηση των επιπÎδων της ινσουλίνης και εν τÎλει εξαιτίας της δράσης της ινσουλίνης και της άσκησης, που βοηθάει στην απορρÏŒφηση γλυκÏŒζης απÏŒ το αίμα προς το μυ, να πάθει Îνας ασκοÏμενος υπογλυκαιμία.
ΑπÏŒ τη στιγμή που είναι γνωστÏŒ ÏŒτι η λήψη υδατανθράκων επηρεάζει την απÏŒδοση, μελλοντικÎς Îρευνες θα πρÎπει να εστιάσουν την προσοχή τους στη διαφοροποίηση της ποσÏŒτητας και της χρονικής στιγμής λήψης των τροφÏŽν πριν απÏŒ την άσκηση για να μπορÎσει να διαπιστωθεί εάν και κατά πÏŒσον ο γλυκαιμικÏŒς δείκτης μπορεί να αποβεί σÏμμαχος στον επιστήμονα της διατροφής και άσκησης, καταλήγει ο κ. ΤζιαμοÏρτας.
medicalnews.gr