ΤÏιών ΙεÏαÏχών: ΓιοÏτάζει το σχολείο
ΠολλοÏς μεγάλους Ιεράρχες Îχει η Εκκλησία μας. Ξεχωριστά ÏŒμως γιορτάζει τρεις: Το ΜÎγα Βασίλειο το ΓρηγÏŒριο ΘεολÏŒγο (ΝαζιανζινÏŒ) και τον Ιωάννη το ΧρυσÏŒστομο.
ΚαθÎνας Îχει τη δική του γιορτή, αλλά και τους τρεις μαζί τους γιορτάζουμε στις 30 Ιανουαρίου, γιατί Îχουν πολλά κοινά γνωρίσματα: ΖοÏσαν απλή ζωή χωρίς πολυτÎλειες. ΑφιÎρωσαν τη ζωή τους στους φτωχοÏς συνανθρÏŽπους τους και στους δυστυχισμÎνους. ήταν και οι τρεις σοφοί. Αγάπησαν τα γράμματα και τον πολιτισμÏŒ των αρχαίων Ελλήνων.
Έγιναν μεγάλοι - πολÏ μεγάλοι - δάσκαλοι, πραγματικοί φωστήρες. Αλλά και σπουδαίοι ρήτορες. Για τη σοφία τους και την καλοσÏνη τους, ο λαÏŒς τους εκτιμοÏσε και τους αγαποÏσε.
Η γιορτή των ΤριÏŽν ΙεραρχÏŽν είναι γιορτή των δασκάλων και των μαθητÏŽν, των σχολείων και των γραμμάτων, των βιβλίων και της μάθησης.
Τι κι αν πÎρασαν τÏŒσα χρÏŒνια απÏŒ τÏŒτε που Îζησαν: Το παράδειγμά τους είναι πάντα νÎο, πάντα φωτεινÏŒ για να μας δείχνει το δρÏŒμο.
Βιογραφία
Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των ΤριÏŽν ΙεραρχÏŽν στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονÏŒς:
Κατά τους χρÏŒνους της βασιλείας του Αλεξίου του ΚομνηνοÏ (1081 - 1118 μ.Χ.), ο οποίος διαδÎχθηκε στη βασιλική εξουσία τον ΝικηφÏŒρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078 - 1081 μ.Χ.), Îγινε στην ΚωνσταντινοÏπολη φιλονικία ανάμεσα σε λÏŒγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωροÏσαν ανÏŽτερο τον ΜÎγα Βασίλειο (βλÎπε 1 Ιανουαρίου), χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυÎα και υπÎροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετοÏσαν ψηλά τον ιερÏŒ ΧρυσÏŒστομο (βλÎπε 13 Νοεμβρίου) και τον θεωροÏσαν ανÏŽτερο απÏŒ τον ΜÎγα Βασίλειο και τον ΓρηγÏŒριο και, τÎλος, άλλοι, προσκείμενοι στον ΓρηγÏŒριο τον ΘεολÏŒγο (βλÎπε 25 Ιανουαρίου), θεωροÏσαν αυτÏŒν ανÏŽτερο απÏŒ τους δÏο άλλους, δηλαδή απÏŒ τον Βασίλειο και τον ΧρυσÏŒστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτÎλεσμα να διαιρεθοÏν τα πλήθη των ΧριστιανÏŽν και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».
Στην Îριδα αυτή Îθεσε τÎλος ο Μητροπολίτης ΕυχαÎτων, Ιωάννης ο ΜαυρÏŒπους. ΑυτÏŒς, κατά την διήγηση του Συναξαριστή, είδε σε οπτασία τους μÎγιστους αυτοÏς Ιεράρχες, πρÏŽτα καθÎνα χωριστά και στη συνÎχεια και τους τρεις μαζί. Αυτοί του είπαν: «Εμείς, ÏŒπως βλÎπεις, είμαστε Îνα κοντά στον ΘεÏŒ και τίποτε δεν υπάρχει που να μας χωρίζει ή να μας κάνει να αντιδικοÏμε. ÎŒμως, κάτω απÏŒ τις ιδιαίτερες χρονικÎς συγκυρίες και περιστάσεις που βρÎθηκε ο καθÎνας μας, κινοÏμενοι και καθοδηγοÏμενοι απÏŒ το Άγιο ΠνεÏμα, γράψαμε σε συγγράμματα και με τον τρÏŒπο του ο καθÎνας, διδασκαλίες που βοηθοÏν τους ανθρÏŽπους να βρουν τον δρÏŒμο της σωτηρίας. Επίσης, τις βαθÏτερες θείες αλήθειες, στις οποίες μπορÎσαμε να διεισδÏσουμε με το φωτισμÏŒ του Αγίου ΠνεÏματος, τις συμπεριλάβαμε σε συγγράμματα που εκδÏŽσαμε. Και ανάμεσά μας δεν υπάρχει οÏτε πρÏŽτος, οÏτε δεÏτερος, αλλά, αν πεις τον Îνα, συμπορεÏονται δίπλα του και οι δÏο άλλοι. Σήκω, λοιπÏŒν, και δÏŽσε εντολή στους φιλονικοÏντες να σταματήσουν τις Îριδες και να πάψουν να χωρίζονται για εμάς. Γιατί εμείς, και στην επίγεια ζωή που είμασταν και στην ουράνια που μεταβήκαμε, φροντίζαμε και φροντίζουμε να ειρηνεÏουμε και να οδηγοÏμε σε ομÏŒνοια τον κÏŒσμο. Και ÏŒρισε μία ημÎρα να εορτάζεται απÏŒ κοινοÏ η μνήμη μας και καθÏŽς είναι χρÎος σου, να ενεργήσεις να εισαχθεί η εορτή στην Εκκλησία και να συνταχθεί η ιερή ακολουθία. ΑκÏŒμη Îνα χρÎος σου, να παραδÏŒσεις στις μελλοντικÎς γενιÎς ÏŒτι εμείς είμαστε Îνα για τον ΘεÏŒ. Βεβαίως και εμείς θα συμπράξουμε για τη σωτηρία εκείνων που θα εορτάζουν τη μνήμη μας, γιατί Îχουμε και εμείς παρρησία ενÏŽπιον του ΘεοÏ».
Έτσι ο Επίσκοπος ΕυχαÎτων Ιωάννης ανÎλαβε τη συμφιλίωση των διαμαχÏŒμενων μερίδων, συνÎστησε την εορτή της 30ης Ιανουαρίου και συνÎγραψε και κοινή Ακολουθία, αντάξια των τριÏŽν Μεγάλων ΠατÎρων.
Η εορτή αυτής της Συνάξεως του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του ΘεολÏŒγου και του Ιωάννου του ΧρυσοστÏŒμου, αποτελεί το ορατÏŒ σÏμβολο της ισÏŒτητας και της ενÏŒτητας των Μεγάλων Διδασκάλων, οι οποίοι δίδαξαν με τον άγιο βίο τους το ΕυαγγÎλιο του ΧριστοÏ. Είναι εκείνοι, οι οποίοι εξ’ αιτίας της ταπεινÏŽσεÏŽς τους μπροστά στην αλήθεια, Îχουν λάβει το χάρισμα να εκφράζουν την καθολική συνείδηση της Εκκλησίας και ÏŒτι διδάσκουν δεν είναι απλÏŽς δική τους σκÎψη ή προσωπική τους πεποίθηση, αλλά είναι επιπλÎον η ίδια η μαρτυρία της Εκκλησίας, γιατί μιλοÏν απÏŒ το βάθος της καθολικής της πληρÏŒτητας.
Περί τις αρχÎς του 14ου αιÏŽνα μ.Χ. ανεγÎρθη ναÏŒς των ΤριÏŽν ΙεραρχÏŽν κοντά στην Αγία Σοφία ΚωνσταντινοÏπολης, δίπλα σχεδÏŒν στη μονή της Παναχράντου.
saint.gr








